TROPIENIE

       Mantrailing to psi sport polegający na wyszukaniu przez zespół pies-człowiek konkretnej osoby na podstawie podanej do nawęszenia w miejscu startu próbki zapachowej (przedmiotu dotykanego przez szukaną osobę), podążając po śladzie pozostawionym przez tę osobę. Psy pracują na lince trzymanej przez przewodnika, ślady układa się w terenach leśnych, otwartych przestrzeniach zielonych, parkach; ale także na ulicach, zarówno spokojnych osiedlowych jak i w ruchliwych centach miast. Można trenować za dnia, jak i po zmroku. Rolą przewodnika jest dbać o bezpieczeństwo pracy, a także wspierać psa w miejscach, których sygnalizuje problem z podążaniem po śladzie pozoranta. Dlatego mantrailing jest dyscypliną świetnie uczącą psio-ludzkiej komunikacji, rozumienia się nawzajem i kontrolowania emocji (także u obu członków zespołu). Umożliwia też psu rozładowanie energii, praca węchowa wymaga dużego wysiłku dla psa. Jednocześnie mantrailing ma stosunkowo niski "próg wejścia", bo opiera się na naturalnych dla psa zachowaniach i wrodzonych popędach. Bywa używany jako wsparcie terapeutyczne dla psów lękliwych, może być pomocny dla psów nadpobudliwych.
Mantrailing w Polsce jest obecny dopiero ok. 10 lat, stopniowo staje się coraz bardziej rozpoznawalny. Nie istnieje międzynarodowy regulamin weryfikowania umiejętności zespołów tropiących, nie jest też oficjalnie uznawany przez FCI do uzyskania uprawnień "psa użytkowego". Być może to się zmieni w najbliższych latach, dzięki porozumieniu FCI z organizacją psów ratowniczych IRO i dość młodego regulaminu IRO RH-MT.
W Polsce zespoły mantrailingowe sprawdzają się w próbach według społecznościowo stworzonego regulaminu PL MT, określającego 6 poziomów umiejętności. Regulamin określa dla każdego poziomu próby: dozwolony czas pracy, minimalny wiek (o ile później od pozoranta startuje zespół) i długość śladu. Bezwzględnie wymagane jest, by nikt z idących z psem (przewodnik, sędziowie, obserwatorzy) nie znali śladu, by w żaden sposób, nawet nieświadomie, nie podpowiedzieć zespołowi dokąd i którędy przeszedł pozorant. Aby zaliczyć próbę, należy w czasie nie dłuższym niż regulaminowy odnaleźć pozoranta, odtwarzając większość jego śladu. Pierwsze dwa poziomy można zdawać we własnej grupie treningowej. Od poziomu PL MT 3 konieczne jest wzięcie udziału w ogólnopolskich Otwartych Próbach Zespołów Tropiących, organizowanych począwszy od 2015, 2 - 4 razy w roku.

Próby na poziomach PL MT 1 i 2 zaliczyło do tej pory około 10 hovków. 11 listopada, GRYFIN Czarne Ancymony (jako pierwszy hovawart) ze swoim przewodnikiem Robertem, zaliczył próbę na poziomie PL MT 3, czyli wypracował ślad o długości 400m (w lesie), o wieku śladu 1h. Do tej pory udało się to dopiero niecałym trzydziestu psio-ludzkim zespołom.

Temat opracował: przewodnik Gryfina Czarne Ancymony - Robert Nikołajew.